HISTORIA I DOROBEK

PUBLICZNEJ SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 3

w 40-LECIU

Szkoła  Podstawowa  Nr 3  w   Gubinie  rozpoczęła  działalność 1 września 1963  roku. Inauguracja  nowego  roku  szkolnego  1963/64  odbyła się  w wynajętych  pomieszczeniach Pralni  Garnizonowej. W tym czasie trwały prace budowlane nad nowym obiektem. Obowiązki organizatora  nowo  budującej  się  szkoły  w Gubinie powierzono Panu Arturowi Dziewiałtowskiemu. W piśmie skierowanym do Pana Artura przez Prezydium  Powiatowej Rady Narodowej  dowiadujemy się,  iż otrzymywał on w tym czasie miesięczne wynagrodzenie w wysokości 280 zł.

Istotnymi czynnikami które miały wpływ na budowę nowej szkoły podstawowej w Gubinie były :

- migracja ludności na ziemie zachodnie,

- wzrastający w latach pięćdziesiątych wyż demograficzny,

- rozwój gubińskiej dywizji wojska polskiego, której skutkiem była budowa osiedli mieszkaniowych dla rodzin wojskowych.

W styczniu 1964 roku odbyło się uroczyste przekazanie nowej szkoły do użytku.Pod kierownictwem Pawła Ciechanowicza rozpoczęła działalność siedmio klasowa Szkoła Podstawowa, do której uczęszczało 470 uczniów. Zastępcą kierownika została mianowana Pani Maria Dziewiałtowska. Grono nauczycielskie składało się  z  17 nauczycieli posiadających ukończone w   tym czasie Licea Pedagogiczne lub  SN.  Od początku istnienia nowa placówka oświatowa starała się stworzyć właściwą platformę wychowawczą, jednocząc wokół zadań szkoły rodziców, jednostki wojskowe, zakłady pracy i władze miasta.

Efektem tych działań był m.in. wysoki wskaźnik promocji oscylujący przez wiele lat  w granicach 98 % - 100 %. Wysoki był także wysoki odsetek przyjęć absolwentów do szkół średnich w Gubiniei województwie.

Od września 1970 roku stanowisko kierownika szkoły obejmuje Józef Granda pełniąc je nieprzerwanie do roku 1990, do czasu odejścia na emeryturę.

Funkcję zastępców pełnili: Bogumiła Soroczyńska, Łucja Przybył, Stanisława Plichowiec, Eugenia Boczkowska, Władysław Karwan, Marian Smolak oraz Józefa Krystyna Kałużna.

W latach osiemdziesiątych następuje znaczny wzrost liczby uczniów, odnotowujemy w poszczególnych klasach po 32, 35, 37 a nawet 40 dzieci.

Powstaje filia szkoły w Komorowie. Władze miasta podejmują decyzję rozbudowy istniejącego budynku. Powstaje Społeczny Komitet Rozbudowy w skład którego weszli: Stefan Ciszek, Jerzy Karwata, Tadeusz Dziewierski, Włodzimierz Rogowski, Józef Granda, Marianna Mikołajczak, Stanisław Błażewicz,  Julian Lewiński, Zbigniew Zajączek, Andrzej Muth, Feliks Stępień, Zbigniew Goszcz,Ryszard Kuźniacki, Bogumił Spytkowski, Andrzej Bronowski, Jerzy Opara,  Jan Chrobak, Harald Nawrot, Helena Białostocka, Wojciech Albinowski, Ryszard Żak, Tadeusz Szmidt, Urszula Kondracik, Lech Kiertyczak, Bogdan Keller.

Ustalono, że prace  budowlane  rozpoczęte  zostaną  wczesną         wiosną  1985   roku. Skierowany  zostaje apel  do społeczeństwa o pomoc w  budowie w formie dobrowolnego opodatkowania oraz wykupu tzw. „cegiełek”.

Do akcji włączają się uczniowie, rodzice i nauczyciele. W 1988 roku oddana  zostaje  do  użytku  rozbudowana   część  szkoły. W tym czasie liczba uczniów przekracza 700, następuje likwidacja filii w Komorowie. Budynek filii  przekazany  zostaje  na potrzeby parafii. Na terenie budynku głównego nauka odbywa się w systemie dwuzmianowym .

Pierwsze dwudziestolecie szkoły to:

- bardzo bliska współpraca z jednostkami wojskowymi, pomoc wojska w budowie oraz modernizacji szkoły,
- bardzo bliska współpraca z zakładami przemysłowymi, głównie wraz z „Cariną” i „Goflanem”,
- to rozwijające się liczne drużyny zuchowe i harcerskie, które zdobywały tytuły drużyn sztandarowych,
- to nadanie szkole imienia i sztandaru,
- to wyróżniająca działalność spółdzielni uczniowskiej „Kukułka”,
- bliska współpraca z Nadleśnictwem Gubin,
- to powstanie zespołu wokalno-tanecznego „Niezapominajki”,
- to bliska współpraca ze szkołą niemiecką im. Karola Liebknehta z Guben,której wieloletnim dyrektorem był Wolfgang Schern uczący języka niemieckiego także w naszej szkole,

W latach 1990-1992 funkcję dyrektora szkoły sprawował Jan Krzysztof Brzeziński, a wicedyrektorów J.K Kałużna i Romualda Karczmarek.

W roku 1992 przeprowadzono pierwsze konkursy na dyrektorów szkół. W wyniku konkursu stanowisko dyrektora obejmuje J.K Kałużna, na wicedyrektora powołuje Bożenę Ruszczak.

Rok 1994 to obchody jubileuszu 30-lecia szkoły, zainaugurowane wspólnym balem sylwestrowym na terenie jednostki patronackiej 2429,  której dowódcą był Andrzej Kuśnierek. W uroczystościach jubileuszowych uczestniczył ówczesny kurator oświaty Stanisław Rzeźniczak.

Szkoła uhonorowana została medalem „Zasłużony dla Szkolnictwa Zielonogórskiego” za pracę społeczną i działalność wychowawczą na rzecz dzieci i młodzieży. Dzięki imprezom dochodowym oraz sponsorom udało się znacznie wzbogacić bazę szkoły o niezbędny sprzęt i pomoce dydaktyczne.

Około 20 tys. zł kosztowało uruchomienie pracowni informatycznej na 5 stanowisk. Biblioteka szkolna wzbogacona zostaje w komputer i oprogramowanie MOL do rejestracji księgozbioru i czytelnictwa. Jest to w tym okresie i obecnie jedna  z najlepszych tego typu bibliotek w województwie.

Rozpoczęliśmy wydawanie szkolnej gazetki „Echo Trójki”.

W 1995 roku szkoła wdraża trzy innowacje pedagogiczne zarejestrowane w informatorze ODN za lata 1996-97. Działalność artystyczną rozwija teatrzyk „Bąble”.

Z roku na rok staramy się rozszerzać działalność ekologiczną, realizujemy 4 programy międzynarodowe z funduszy PHARE CBC  i  JUGENDWERK. Uzyskane z realizacji projektów środki pozwoliły wyposażyć szkołę w mikroskopy, episko  oraz oszklone gabloty na korytarze szkolne.

Z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska otrzymaliśmy 5000  zł  i  1000 zł.  z funduszu  FAPA w Zielonej Górze.

Laureaci konkursów przedmiotowych typowani byli na obozy międzynarodowe organizowane przez Radę Miasta.

Interesującym wydarzeniem w życiu szkoły był wyjazd uczniów klasy siódmej oraz zwycięstwo w ogólnopolskim programie telewizyjnym „Krzyżówka trzynastolatków”.

Zdobyliśmy II miejsce w ogólnopolskim konkursie mickiewiczowskim.

W ramach prowadzonej kompleksowej wizytacji kuratoryjnej oraz ministerialnej szkoła otrzymała ocenę wyróżniającą.

W kolejnych latach szkoła wypracowuje własną drogę rozwoju pod hasłem  „ Pomóżmy sobie, razem zrobimy więcej”. Powołane zostają społeczne organy szkoły : Rada Szkoły i Rada Rodziców ,działa Samorząd Uczniowski i Rzecznik Praw Ucznia .

Uzgodniony zostaje sposób komunikacji pomiędzy organami szkoły a kierownictwem. Główne cele pracy dydaktyczno-wychowawczej i opiekuńczej koncentrują się głównie na:

- przygotowaniu uczniów do konkursów, olimpiad i zawodów sportowych,

- propagowaniu wiedzy i zachowań ekologicznych,

- bezpieczeństwa w szkole i poza nią,

- umacnianie więzi z domem rodzinnym i współpracy ze środowiskiem, pomoc najbardziej potrzebującym.

W kolejnych latach uczniowie naszej szkoły zostają laureatami olimpiad przedmiotowych – chemicznej, geograficznej, biologicznej, języka polskiego.

Uzyskiwali  wyróżnienia w międzynarodowym konkursie KANGUR .

W konkursie "MÓJ LAS" troje uczniów zakwalifikowało się do etapu centralnego, uczennica Magda Szulerko zajęła na nim III miejsce.

Znaleźliśmy się w czołówce województwa w konkursie ornitologicznym.

Otrzymywaliśmy wyróżnienia w  konkursach PCK, EKO-MODA, plastycznych i innych.

Zdobyliśmy II miejsce w konkursie "EKO SZKOŁA" ogłoszonym przez Radę Miasta. Uzyskaliśmy trzykrotne zwycięstwo i puchar przechodni Burmistrza Miasta w konkursie o bezpieczeństwie ruchu drogowego.

Byliśmy pomysłodawcą i organizatorem międzyszkolnego turnieju „Wiedzy o Gubinie” finansowanego przez Radę Miasta. Nagrodą był wyjazd drużyn szkolnych na wycieczkę do Warszawy. Poseł Czesław Fiedorowicz zorganizował spotkanie dzieci  z Panią premier Hanną Suchocką i zapewnił udział w posiedzeniu Sejmu.

Byliśmy organizatorami międzyszkolnego Konkursu Mikołajkowego.

Szkoła przez cały czas swojej działalności jest w czołówce województwa  zielonogórskiego w działalności sportowej.

W klasyfikacji lubuskiej spartakiady młodzieży awansowaliśmy z  miejsca 40 na 19. Obecnie zarejestrowany został środowiskowy klub bokserski NYSA, działający  w ramach fundacji „ Równe Szanse” Dariusza Michalczewskiego.

Dariusz Michalczewski dokonał otwarcia klubu na terenie szkoły w dniu 22 października 2003 roku.

Szkoła organizuje co roku akcję pomocy dzieciom .

W ramach współpracy ze środowiskiem tradycją szkoły stały się lekcje otwarte dla rodziców, koleżanek i kolegów z innych szkół. Nauczyciele byli inicjatorami środowiskowych imprez oraz konkursów. Wspólnie z rodzicami co roku przygotowujemy uczniów do prezentacji korowodowych w ramach Wiosny nad Nysą.

W grudniu 2001 roku szkoła otrzymała kolejną ocenę wyróżniającą za całokształt pracy placówki .

Kadra pedagogiczna systematycznie podnosi swoje kwalifikacje zawodowe, wiele osób ukończyło kursy kwalifikacyjne i studia podyplomowe, zwiększając dyspozycyjność nauczycieli wobec szkoły.

W 2001 roku zorganizowaliśmy I Forum Osób Niepełnosprawnych i utworzyliśmy pierwsze oddziały integracyjne.

W 2003 roku w ramach podsumowania Europejskiego Roku Niepełnosprawnych odbyło się II Forum Osób Niepełnosprawnych oraz otwarcie sali terapeutycznej. Dzieci niepełnosprawne są wśród nas. Jesteśmy jedyną w powiece placówką  z oddziałami integracyjnymi .

Dzięki zaangażowaniu wszystkich pracowników szkoły, pedagogicznych  i niepedagogicznych, rodziców, pomocy sponsorów, instytucji wspomagających szkołę, wspieraniu naszych działań przez samorząd lokalny, SP-3 w  Gubinie  staje  się z dnia  na  dzień  obiektem   nowoczesnym,  przytulnym, przyjaznym dla dziecka oraz szkołą spełniającą wymogi reformy oświaty.